Καλημέρα! Μόλις γύρισα από την παρέλαση, αλλά με τρόμο παρατήρησα ότι με "είχαν ξεβρακώσει". Εμένα, άλλους 33.000 οπαδούς, αναρίθμητες χιλιάδες εν εξάλλω καταστάσει τηλεθεατές, 14 παίκτες και 1 προπονητή. "Να σας τα τυλίξω κύριε τα 4 σουβλάκια ή θα τα φάτε εδώ"; "Εδώ, εδώ" είπε ο λαίμαργος ελληνάρας και λέρωσε τη μπλούζα του με 4 λεκέδες, οι οποίοι θα χρειάστουν αρκετά χρόνια πλυσίματος με "Dixan με άρωμα εθνικής υπερηφάνειας" για να καθαρήσουν. Διάολε, τελείωσε το ματς και αισθανόμουνα ότι μου είχαν ρίξει κατακέφαλα έναν κουβά με παγωμένο νερό! Λυπήθηκα τους παίκτες, διότι πολλοί τους αποδοκίμαζαν. Λυπήθηκα δε ακόμα περισσότερο τον Νικοπολίδη γιατί δεν αξίζει να "σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν". Λυπήθηκα τον Herr Otto γιατί ενίοτε θυμίζει γεροξεκούτη Βασιλιά λίγο πριν την απόλυτη συντριβή. "Μα, άρχοντα μας", του λένε οι πιστοί υπήκοοί του, "πρέπει να παραδοθούμε. Απέναντί μας βρίσκονται 3 δις. Robocop, 8 χιλιάδες Predators, 5 Aliens, 9 πτερόσαυροι, ο Godzilla και ο Rambo". Φευ. "Όχι"ουρλιάζει ο ημιπαράφρονας βασιλιάς. "Φέρτε μου το τραυματισμένο μου άλογο (σύμφωνα με ιστορικές πηγές άκουγε στο όνομα Βου...χαριστέας). Έστω και έτσι θα τους τσακίσω".
Εν τέλει, έδωσα 35 ευρώ για να επιβεβαιώσω και πάλι ότι είμαστε ένα έθνος ηλιθίων. Ο τούρκος τερματοφύλακας θα μπορούσε να ανοίξει καντίνα με τόσες κοκακόλες και μπουκάλια με νερό που δέχτηκε. "Γκελ μπουρντά" θα του λένε και αυτός θα κάθεται. Πώς να ακούσει με τόσα που έσκαγαν πίσω του. Όσο για τους Ελληνάρες που αντάλλαζαν φιλικές σφαλιάρες στις κερκίδες (εύφημος μνεία σε έναν τυπά που είχε σπάσει μία καρέκλα και τη "φόραγε κολάρο" σε όποιον πλησίαζε), τα λόγια περιττεύουν...
Κρίμα, κρίμα, κρίμα, κρίμα....
Υ.Γ. (φανταστικός αλλά εξόχως ρεαλιστικός μονόλογος νεοέλληνα σε σημερινό καφέ)
Νεοέλληνας :"Που λες, Λάκη, βγήκε ο τουρκαλάς να κάνει ζέσταμα και του έριξα ένα κοντάρι "να". Σαν αυτά που ρίχνω στη Σούλα τη κομμώτρια..."
Νεοέλληνας (αφού έχει ρουφήξει λιγη φραπεδάκι): "Τρώμε το τρίτο γκολ και φωνάζω: 'Άντε σπίτι σου ρε Νικοπολίδη'. Ανίκανε. Πήρες Ευρωπαϊκο και κάτι έγινε. Άμπαλε'. Αν είχα εγώ μπροστά μου τους οθωμανούς...".
Κάπου εκεί αναγκάστηκε να φύγει γιατί σηκώθηκαν από τον τάφο και τον πήραν στο κυνήγι ο Καραϊσκάκης, ο Λεονάϊντας και...3 ζόμπι!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 comments:
Αυτό που με εξοργίζει δεν είναι ούτε τα τέσσερα τεμάχια σε συσκευασία δώρου ούτε τα 35 ευρώ που έδωσα. Το χειρότερο είναι η ευκολία με την οποία καταδικάζουμε τους ποδοσφαιριστές όταν το αποτέλεσμα δεν είναι αυτό που θέλουμε. «ΤΕΣΣΑΡΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΑΙΩΝΙΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ??? ΑΙΣΧΟΣ ΚΑΙ ΤΡΙΣ ΑΙΣΧΟΣ!». Και ελαφρά τη καρδία σταυρώνουμε εκείνους που αποθεώναμε το 2004. Λες και άλλαξαν, λες και είναι άλλοι. Λες και ξεγράφτηκε από την ιστορία το Euro.
Και βγήκαν σαν τους σαλίγκαρους όλοι οι «γνώστες» και άρχισαν το δεκαπεντασύλλαβο τροπάριο: «ντροπή, μας ξεφτιλίσατε», «αιδώς, Αργείοι», «ου να χαθείτε κρέατα»...Μη χέσω! Εντάξει χάσαμε! Κανείς δεν χάρηκε. Αλλά καλό είναι, πριν βγει ο καθένας να πει τη μαλακία του, να κοιτάζεται πρώτα στον καθρέφτη και να κάνει την αυτοκριτική του. (Ιδίως για τους πολιτικούς χτυπάει η κουδούνα. Βέβαια αν μπορούσαν όλοι αυτοί να κάνουν αυτοκριτική, δεν θα είχαν γίνει πολιτικοί! Σωστά??)
Αλλά, έτσι είναι. Οι αθλητές είναι εύκολος στόχος και ανώδυνος. Η αποστολή τους είναι να κάνουν τον Ελληνάρα να νιώθει λίγο πιο «γ***ω». Και όταν δεν τα καταφέρνουν τους έρχεται το φάσκελο ακόμη και με το ταχυδρομείο. Συμφωνώ ότι οι διεθνείς δεν παίζουν ως Πρωταθλητές Ευρώπης. Αλλά για σταθείτε: περίμενε ποτέ κανείς μας να βγούμε Πρωταθλητές Ευρώπης ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ???? Ούτε στα Βαλκάνια δεν βλέπαμε βάθρο! Κι όμως, κάναμε τη μεγαλύτερη έκπληξη όλων των εποχών! Με τους ίδιους παίχτες...σχεδόν η ίδια 11άδα είχε παίξει στην Πορτογαλία. Πήραμε το Ευρωπαϊκό λοιπόν, και όλοι νόμισαν ότι η Ελλάδα θα γινόταν ξαφνικά, ποδοσφαιρομάνα. Απο πού και ως πού όμως? Στην Πορτογαλία έτυχε να πιάσουν οι παίκτες μας το 10 στην απόδοσή τους, έκατσε και η μπίλια εκεί που έπρεπε και τους κάναμε όλους χαζούς! Αυτό όμως δεν μας κάνει υπερδύναμη στο ποδόσφαιρο. No way. Μακάρι να ήταν έτσι. Αλλά δεν είναι. Είμαστε αυτό που λένε στη μουσική 'one hit wonders'. Σαρώσαμε, ναι, αλλά μια φορά μόνο. Και δεν είναι κακό αυτό! Καθόλου μάλιστα!
Δεν θα ξεχαστεί ποτέ αυτό που έγινε στην Πορτογαλία...Ούτε οι Έλληνες θα το ξεχάσουν, ούτε οι ξένοι.
Οι συγκεκριμένοι παίχτες, λοιπόν, που σύμφωνα με τον Έλληνα «φίλαθλο» ώφειλαν να «βγάλουν τις φανέλες και να φύγουν απο εδώ» το Σάββατο το βράδι, έχουν «βγάλει τα λεφτά τους» από τις 4 Ιουλίου του 2004.
Γι αυτό, αν θέλει κάποιος να τους κατηγορήσει θα πρέπει να έχει τα α*****α να καταφέρει κάτι ανάλογο με αυτό που έκαναν εκείνοι και να διαφημίσει την Ελλάδα όπως έκαναν εκείνοι...
Καλά, από το Σάββατο μέχρι σήμερα έχω ακούσει ΤΙΣ γραφικότητες. Πραγματικά, αν η ενημέρωσή μου γύρω από το θέμα περιοριζόταν στα δελτία ειδήσεων, θα πίστευα ότι πρόκειται για τη χειρότερη πανωλεθρία των Ελλήνων στα χέρια των Τούρκων από την Άλωση... μη πω και χειρότερη γενικά!
Ο Ντέμης Νικολαΐδης είπε κάτι πολύ σωστό στο ραδιόφωνο: ο Έλληνας φίλαθλος δεν αγαπά το άθλημα και συγκεκριμένα το ποδόσφαιρο. Αγαπά τη νίκη. Ο ηττημένος για τον Έλληνα "φίλαθλο" είναι πάντοτε κατάπτυστος, άξιος σχολίων του τύπου "να πεθάνει η μάνα σου/το παιδί σου/η γυναίκα σου/το πουλί σου κλπ". Γι'αυτό άλλωστε και π.χ. κανείς fan του Ολυμπιακού δεν έχει κανένα πρόβλημα με τον τρόπο που παίρνει η ομάδα τους πρωταθλήματα όλα αυτά τα χρόνια (sorry, Provolone! :P) -πράγμα βέβαια για το οποίο επ'ουδενί δε φταίει η ίδια η ομάδα- παρ'όλο που όλοι ξέρουμε τι συμβαίνει στο ελληνικό "ποδόσφαιρο" τόσα χρόνια τώρα.
Όσο για το ότι ο Έλληνας έχει μνήμη χρυσόψαρου, ε αυτό δεν περιμέναμε τα σκηνικά αυτά για να το συνειδητοποιήσουμε...
Είναι γεγονός ότι οι Έλληνες δεν είναι φίλαθλοι. Θυμούνται τον αθλητισμό όποτε έρχονται επιτυχίες. Νικάς και φέρνεις διακρίσεις στην Ελλαδάρα; Σε αποθεώνω κύριε του Tae Kwon Do, της ιστιοπλοϊας και των Καταδύσεων. Δεν ανεβάζεις την ένδοξη σημαία της χώρας μας στην κορυφή; Ε, τότε απλώς (ξανα)αγνοώ την ύπαρξή σου! Τόσο απλά! Οι νεοέλληνες δεν διαθέτουν αθλητική παιδεία.
Υ.Γ. Τα περί Ολυμπιακού τα αφήνω ασχολίαστα, διότι σε αντίθετη περίπτωση θα αναγκαστώ να αναφερθώ σε συλλόγους οι οποίοι συνεχίζουν να υφίστανται αποκλειστικά χάρη στον κρατικό κορβανά. Προτιμώ, λοιπόν, να αφήσω κλειστό το κουτάκι της Πανδώρας...
Μπουχαχαά, struck a chord there! Και αυτοί οι σύλλογοι πάντως που αναφέρεις είναι μέρος του γενικότερου προβλήματος που είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο, σαφώς και δεν ευθύνεται μόνο ένας Mr. K. γι' αυτή την κατάσταση...
...κι αν συνεχίσουμε έτσι, ο θρίαμβος της Πορτογαλίας θα μπει στο χρονοντούλαπο, όπως ο Παναθηναϊκός στο Wembley (νισάφι πια!)
Post a Comment