«Παραπάνω παρασιτοκτόνο». Αυτή ήταν η λύση που βρήκε ο Γιωργάκης ο Θάμνος του Γεωργίου και της Βαρβάρας από το Νέο Παραδήσι, στο πρόβλημα που αντιμετώπιζε. Βλέπετε ο Γιωργάκης και οι φίλοι του είχαν αναλάβει ως κλας πρότζεκτ να περιποιηθούν μια φάρμα και να την κάνουν πιο όμορφη και παραγωγική.
Το κλας πρότζεκτ αυτό το ανέλαβε μόνος του ο Γιωργάκης, γιατί όπως έλεγε δεν του άρεσε να βλέπει άλλες φάρμες σε τέτοια άθλια κατάσταση, και ήθελε να κάνει όλες τις φάρμες του χωριού να είναι όμορφες σαν τη δικιά του. Ο Γιωργάκης όμως δεν ρώρησε κανέναν και σίγουρα δεν ρώτησε τον κυρ Αντρέα, τον ιδιοκτήτη της φάρμας, που καταλαβαίνετε ότι ήταν πολύ ενοχλημένος με τα καπρίτσια του μικρού Γιωργάκη, μιας και η φάρμα του υπήρχε πολύ καιρό στο χωριό και μπορεί να μην ήταν από τις καλύτερες φάρμες του χωριού αλλά ήταν η δική του φάρμα.
Έλα όμως που οι γονείς του Γιωργάκη ήταν πλούσιοι και ήταν ο φόβος και ο τρόμος της περιοχής. Έτσι ο κυρ Αντρέας μην μπορώντας να αντιδράσει στην αρχή του πρότζεκτ του Γιωργάκη σκέφτηκε: «…ε… δεν ξέρεις... μπορεί και να μου βγει σε καλό στο τέλος αν το πετύχει το σκατόπαιδο».
Μετά όμως από τις πολύχρονες προσπάθειες του Γιωργάκη και αφού ο μικρός (με την εμμονή του να εξαφανίσει κάθε παρασιτικό οργανισμό από τη φάρμα) κατάφερε να σκοτώσει σχεδόν κάθε ζωντανό οργανισμό της περιοχής, ο κυρ Αντρέας κατάλαβε ότι πλέον διέξοδος δύσκολα θα βρισκόταν από τον μπελά που τον έβαλε ο μικρός Γιωργάκης.
Και ο ίδιος ο Γιωργάκης είχε συνειδητοποιήσει ότι τα έκανε μούσκεμα, αλλά πλέον δεν μπορούσε να κάνει πίσω. Βλέπετε αν έκανε τώρα πίσω, απλά όλοι θα τον θυμόντουσαν σαν το παιδάκι που κατάστρεψε τη φάρμα του κυρ Αντρέα. Τι θα έλεγαν οι γονείς του τότε; Μπροστά σε αυτό το αδιέξοδο, ο Γιωργάκης αποφάσισε πεισματικά να συνεχίσει να ρίχνει κι άλλο παρασιτοκτόνο μπας και την ύστατη στιγμή μπορέσει να γυρίσει την κατάσταση υπέρ του.
Η συνέχεια σε επόμενα επισόδεια… (ίσως)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment