Saturday, January 6, 2007

Έθνος αγάμητων αναγνωστών

Το παραδέχομαι. Έχω την -ανούσια και ακατανόητη για πολλούς- συνήθεια να ξοδεύω το χρόνο μου για την καταγραφή και μελέτη στατιστικών. Πόσες ελεύθερες βολές εκτέλεσε ο Νίκος Γκάλης στον τελικό Κυπέλλου το 1993; Ποιο είναι το (περήφανο) ρεκόρ μου σε κατανάλωση πίτσας και παγωτών Tongo ("παγωτό μπανάνα", όπως ακουγόταν κάποτε στο τηλεοπτικό σποτ); Πόσες ταινές του DeNiro έχω δει στο cinema και τι μέσο όρο βγάζουν αυτές στο www.imdb.com;
Στο πλαίσιο, λοιπόν, αυτής της στατιστικολογίας παρατηρώ εδώ και πολλούς μήνες τις κυκλοφορίες των εντύπων της χώρας. Καθημερινών, εβδομαδιαίων και μηνιαίων. Ποιο είναι ένα από τα πολλά συμπεράσματά στα οποία έχω καταλήξει; Ότι είμαστε ένα έθνος αγάμητων (ή σεξομανών, εξάρταται πώς το βλέπει κανείς) αναγνωστών...Προτού βγάλετε τις "εθνικόφρονες" χατζάρες σας για να μου δείξετε τι εστί Έλληνας αναγνώστης και δη blogger, διαβάστε προσεκτικά: Τον Οκτώβριο η μέση κυκλοφορία της "Βραδυνής" έφτανε τα 5.514 φύλλα. Ως δια μαγείας τον επόμενο μήνα παρουσίασε αύξηση της τάξεως του 261%. "Τι έγινε ρε παιδιά", όπως θα έλεγε και ο Σπύρος των Απαράδεκτων; Μήπως άρχισε να γράφει στη συγκεκριμένη εφημερίδα ο Robert Fisk; Μήπως μοίρασε την τριλογία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών (όλο και κάποιος δεν θα είχε προλάβει να το πάρει από το Πρώτο Θέμα, άλλωστε ούτε 350,000 δεν το είχαν αγοράσει τότε); Nein meine freunde...Απλώς επέλεξε να δώσει ταινίες ροζ απόχρωσης, να, αυτές που δείχνουν λίγο μπούτι, στήθος (κτλ κτλ γιατί μας διαβάζουν και αθώες κορασίδες). Το word of mouth έδρασε, οι σεξομανείς συμπατριώτες μας έλαβαν το μήνυμα και κατά το Δεκέμβριο η κυκλοφορία της εφημερίδας συνέχισε την ανοδική της πορεία. 32.866 φύλλα παρακαλώ! "Θα ήθελα τη Βραδυνή και...ένα κουτί προφυλακτικά". Βεβαίως, για να μην αδικήσω την εφημερίδα, ίσως η αύξηση να μην οφείλεται αποκλειστικά στα DVD που προσφέρει. Ίσως. Όμως, σίγουρα είναι ένα γεγονός άξιο αναφοράς και σχολιασμού. έτσι δεν είναι;
Αμάν! Είναι Σάββατο σήμερα, όμως επειδή είναι αργία κυκλοφόρησαν οι Κυριακάτικες. Φεύγω τρέχοντας για το περίπτερο γιατί θα εξαντληθεί η Βραδυνή και δεν λέει. Έμαθα ότι δίνει μια καλή σήμερα, από εκείνες με τα μπούτια...

Υ.Γ. Ανάλογη αύξηση παρουσίασε στο παρελθόν και η εφημερίδα Press Time. Από τα 6000-6500 φύλλα, η ημερήσια εφημερίδα έγινε εβδομαδιαία, μοίρασε και τα κατάλληλα DVD και...bingo! 30.000 και ακόμα ανεβάινουμε..."Χιούστον, με λαμβάνεις";

3 comments:

agg said...

Δυστυχώς το βασικό πρόβλημα δεν είναι ότι είμαστε αγάμητοι. Εν τέλει αυτό είναι προσωπικό πρόβλημα του καθενός και, από αυτή την άποψη, οι εφημερίδες επιτελούν κοινωνικό έργο! Το θέμα είναι ότι είμαστε αγράμματοι. Δεν διαβάζουμε εφημερίδες, δεν διαβάζουμε βιβλία και δεν μας ενδιαφέρει τι γίνεται στον κόσμο.
Ο αναγνώστης που περιμένει πώς και πώς «την Παπαρήγα την καλή» που δίνει η Βραδυνή, δεν είναι αναγνώστης. Είναι καταναλωτής μασημένου προϊόντος. Καταναλώνει με μανία, όχι ό,τι επιλέγει ο ίδιος - γιατί δεν είναι σε θέση να το κάνει - αλλά ό,τι του πασάρουν οι ευφυέστατοι εκδότες και καναλάρχες. Τουτέστιν σάπιο κρεατάκι, ραδιενεργό κινητό, και βέβαια - το καλύτερό μου... - πρόωρες εκλογές και ονομασία της ΦΥΡΟΜ. Για να ολοκληρωθεί λοιπόν ο απορποσανατολισμός, πασάρουμε και μια τσόντα κι έχουμε έναν ολοκληρωμένο αναγνώστη-μαλάκα, μεταφορικά και κυριολεκτικά...

Αφού λοιπόν δεν είμαστε σε θέση να κρίνουμε και να επιλέγουμε και κάνουμε πλούσιους αυτούς που βγαίνουν και μας λένε: «είσαι μαλάκας!», τότε είναι απολύτως λογικό να ανεβαίνουν οι πωλήσεις της Βραδυνής και της Press Time κλπ κλπ...

ginger said...

Ερώτηση μιας κατα Provolone αθώας κορασίδας: Όταν λέμε λίγο στήθος, λίγο μπούτι εννοούμε soft porno ετσι? Σκέψου τι θα γίνει όταν προχωρήσουν σε πιο hard core καταστάσεις, από αυτές που δεν δείχνει το Alter after midnight! Τρέμε Βήμα...

CitizenMac said...

Um, too late for that, actually... Αυτές κυκλοφορούν ήδη, δεν είμαι σίγουρος σε ποιές "εφημερίδες" (νομίζω σε κάτι Παρασκευή και 13 και κάτι Μήλα και Αχλάδια, κλπ.), αλλά πάντως βρίσκονται ανάμεσά μας. Τρέμε Βήμα indeed.

(Και να πω ότι είναι και καμιάς Private, να υπάρχει μια άλφα ποιότητα προϊόντος... ούτε καν αυτό. Τς τς τς...)