Επόμενη στάση: Δρομοκαϊτειο

Είναι 3 το πρωί, ο ήρωας μας έχει γυρίσει σπίτι του και τον περιμένει στο κρεβάτι μια ζεστή αγκαλιά. Και όμως, ο ήρωας μας δεν ξαπλώνει αλλά επιλεγει να ανοίξει τον υπολογιστή...Όχι, δεν πάσχει από αυπνίες (από τα νεφρά του πάσχει αλλά αυτό ουδεμία σχέση έχει), ούτε είναι τσακωμένος με την κοπέλα του. www.nba.com πληκτρολογεί, το παράθυρο ανοίγει και μια σειρά από στατιστικά παρελαύνουν στην οθόνη. "Αμαν. Ο Μπόγκατ έχει κατεβάσει 9 ριμπάουντ σε 11 λεπτά" παρατηρεί ο εκστασιασμένος ήρωας μας, ενώ το έτερον ήμισυ έχει αρχίσει -δικαίως- να φλερτάρει με τον Μορφέα. Τα λεπτά περνούν, ο Μπόγκατ συνεχίζει να αρπάζει ριμπάουντ και τα μάτια του ήρωα μας γυαλίζουν, 17 σε ένα ημίχρονο είναι πολλά, πάρα πολλά. "Πόσα ριμπάουντ είναι το ρεκόρ του Καρίμ;" αναρωτιέται. Σκέφτεται να το ψάξει στο Internet, ωστόσο, για μια φορά η λογική πρυτανεύει και δεν το κάνει. Είναι ήδη 4, σε λίγο οι κόκορες της περιοχής έχουν εγερτήριο, όμως ο ήρωας μας παραμένει ξύπνιος μετρώντας τα ριμπάουντ...Εν τέλει αποφασίζει να ξαπλώσει. "Ο Μπόγκατ τα έχει σαρώσει όλα, πάει για ατομικό ρεκόρ" δηλώνει στην ωραία κοιμωμένη γεμάτος με ενθουσιασμό 12χρόνου που έχει αγοράσει για πρώτη φορά το Playboy...
Έχει πλέον ξημερώσει, είναι γύρω στις έντεκα και ο Μπόγκατ μάλλον έχει πέσει για ύπνο. Αντιθέτως, ο ήρωας μας μόλις ξύπνησε. Δεν έχει μάθει ακόμα για το νέο ατομικό ρεκόρ του Αυστραλού σέντερ και δεν έχει ονειρευτεί την επόμενη νύχτα πόσα ριμπάουντ θα πάρει "το πουλέν" του στον επόμενο αγώνα. Ίσως είναι παλαβός, ίσως είναι αργόσχολος. Δεν αποκλείεται. Και τι έγινε; Ο μόνος είναι; Άλλωστε, οι αδυναμίες του, οι εμμονές του, οι παράξενες, φαινομενικά ανεξήγητες, συνήθειες του είναι αυτές που τον καθιστούν, όπως όλους μας, διαφορετικό, ξεχωριστό, ανθρώπινο...Δεν συμφωνείτε;