1984 in 2007

Έβλεπα χθες ειδήσεις και surprise surprise, κύριο θέμα συζήτησης οι κάμερες και ο Big Brother. Είναι μια συζήτηση μεγάλη πιστεύω και θα αποφύγω να μπω στη διαδικασία να εκφράσω την άποψή μου πάνω στο θέμα (πολλές σελίδες). Θα παραθέσω όμως κάποιους προβληματισμούς και παρατηρήσεις.

Με εκνευρίζει που όλοι αυτοί που σφύριζαν ανέμελα τις χρονιές που τα reality είχαν έξαρση (όχι ότι τώρα δεν έχουμε πια, αλλά έχουν κοπάσει κάπως), και έστηναν λαϊκά δικαστήρια για να κατακρίνουν την συμπεριφορά κάποιου συμμετέχοντα (που η κάμερα θα τον είχε απαθανατίσει να κάνει κάτι ηθικά επιλήψιμο) , τώρα ξαφνικά θυμούνται την αξιοπρέπεια του ατόμου και τις προσωπικές ελευθερίες του καθενός. Όπου φυσάει ο άνεμος με λίγα λόγια.

Επίσης τα ίδια τα δελτία και οι δημοσιογράφοι που κάθε στιγμή επικαλούνται την ελευθερία στην ενημέρωση ως αγαθό ανώτερο από την ιδιοτικότητα της ζωής του ατόμου (χωρίς να το λένε ανοικτά βέβαια, αλλά το αφήνουν να εννοηθεί με τις πρακτικές τους), τώρα σηκώνουν κεφάλι και διαμαρτύρονται για την πιθανότητα λειτουργίας καμερών, όταν κίολας η αντίπαλη πλευρά επικαλλείται την ασφάλειά μας ως δικαιολογία. The irony apparently is lost on everyone.

Από την άλλη βέβαια ξαφνιάστηκα πολύ ακούγοντας τον (κατά τα άλλα συμπαθέστατο) κο. Κασίμη χθες να λέει με μεγάλη άνεση ότι οι κάμερες πρέπει να λειτουργούν και ότι όποιος φοβάται τη χρήση τους θα πρέπει να είναι κακοποιό στοιχείο. (Παραφράζω βέβαια αλλά αυτό ήταν το νόημα δυστυχώς από τα λεγόμενα του). Είπε βέβαια ότι το υλικό από τις κάμερες θα είναι απόλυτα ελεγχόμενο και θα χρησιμοποιείται μόνο μετά από απαίτηση εισαγγελέα.

Αν όμως πρέπει να συμφωνήσω με κάποιον, μάλλον αυτός θα είναι ο κος Κύρτσος, που μετά την τοποθέτηση Κασίμη (παρά τα γνωστά δεξιά του φρονήματα) «επιτέθηκε» στον κο. Κασίμη λέγοντας πολύ σωστά ότι δεν είναι δυνατόν να μην δουλεύουν σωστά τα αυτονόητα (οργάνωση αστυνομίας κτλ.) και να περιμένουν: α) τη θαυματουργή λύση στο θέμα της ασφάλειας από τις κάμερες και β) τον Ελληνικό λαό να εμπιστευτεί ότι θα γίνεται σωστή χρήση καμερών, από τους ίδιους που δεν μπορούν να λειτουργήσουν πράγματα και θέματα λιγότερο πολύπλοκα και επικίνδυνα.

Διορθώστε πρώτα όλα τα άλλα, κάντε σωστή δουλειά στα αυτονόητα, και μετά αν όλα αυτά δεν είναι αρκετά για την καλύτερη ασφάλεια μας, ξανασυζητάμε για τον Όργουελ.