Saturday, August 11, 2007

Where the streets have no name


Πάντως η γενική νέκρα σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί μόνο αρνητική. Ένα από τα καλά του να έχεις κολλήσει στην Αθήνα μέσα στη μέση του Αυγούστου είναι το γεγονός ότι πρόκειται για μία από τις λίγες φορές το χρόνο που μπορείς να βγεις έξω και να περπατήσεις χωρίς να χρειάζεται να αντιμετωπίσεις το πιο δυσάρεστο χαρακτηριστικό αυτής της πόλης: τους ανθρώπους.

Καθώς τριγυρίζεις τους δρόμους μαζί με τους ελάχιστους που απέμειναν, Ξεχασμένοι όπως κι εσύ, και η πόλη θυμίζει εικόνες από το 28 Days Later, δεν μπορείς παρά να κοιτάς γύρω σου και να θαυμάζεις το πόσο διαφορετικό είναι το μέρος όταν μπορείς να περπατήσεις όπου θέλεις χωρίς να στριμώχνεσαι σε σκάλες και στενά, χωρίς να ακούς γιαγιάδες που χάθηκαν να φωνάζουν σε βοήθεια, χωρίς να σε κυνηγάνε τα ταξί μέχρι την άκρη του πεζοδρομίου, χωρίς να ακούς 325 κόρνες/sec, χωρίς 250 φάτσες ανά τετραγωνικό μέτρο να σε κοιτούν σαν να τους σκότωσες τη μάνα και μετά να ασέλγησες στο ακόμη ζεστό πτώμα της.

Πραγματικά, σχεδόν ακούς την ίδια την πόλη να ξεφυσάει με ανακούφιση - ξαφνικά τα χρώματά της γίνονται λίγο πιο ζωντανά, οι ήχοι πιο ξεκάθαροι, οι γραμμές πιο έντονες. Και γιατί όχι, αφού άλλωστε αυτές είναι οι δικές της διακοπές. Αυτή είναι η πόλη ξαπλωμένη σε μια ξαπλώστρα με ένα καλό βιβλίο, τεράστια γυαλιά ηλίου και ψάθινο καπέλο, με τα δάχτυλά τηςμέσα στο δροσερό νερό. Μια ανάσα πριν γυρίσουν οι τρελοί. Και θεούλη μου, είναι πολλοί και θα έρθουν με όρεξη.

1 comment:

agg said...

Οι φωτό είναι εντυπωσιακές...είναι η ώρα των εν Αθήναις να ανακουφιστούν και των εν παραλίαις να σιχτιρίσουν. Έκανα ένα πέρασμα από το λιμάνι το πρωί και χάζεψα για λίγο τους δύσμοιρους που προσπαθούσαν να παρκάρουν το IX τους για να την κάνουν για Μάικονος. Ρέσιταλ κόρνας με μούτζα μείζονα. Fair enough. Είχε πλάκα (για μένα, όχι για τους άλλους). BTW αν αναρωτιέστε τι θα κάνετε χωρίς βαρβάρους...αν η καφρίλα έχει αρχίσει ήδη να σας λείπει, το φιλόξενο σπίτι στο Καραμανλιστάν σας περιμένει το ΣΚ. Η οικοδέσποινα θα λείπει αλλά ο Prov είναι αποφασισμένος να συντηρήσει το βαθύ μαύρισμα που με μόχθο απέκτησε... οπότε...