...καλώς εχόντων, θα δουλεύω και θα δω τις εκλογές από άλλο μάτι. Θα τρέεεεχουν όλοι πανικόβλητοι και αλλόφρονες, θα ουρλιάζουν για τα exit poll και εκείνη την περιβόητη «συσπείρωση» (που ανάθεμα κι αν έχω καταλάβει ακριβώς τι είναι). Πραγματικά είμαι διατεθειμένη να παρακολουθήσω την όλη φάση από απόσταση (ασφαλείας) μασουλώντας ποπ κορν και χασκογελώντας πού και πού, διότι δεν προσφέρεται η περίστασις για κάτι πιο σοβαρό. Και αυτή τη φορά, με βλέπω να μην κάνω καν τον κόπο να πάω στο εκλογικό κέντρο, διότι μου πέφτει και μακριά πλέον.
Αν ζούσε ο Αριστοτέλης θα ήθελε σίγουρα να μου σκάσει μια βρωμοσφαλιάρα στα μούτρα. Όμως δεν ζει και αυτό είναι καλό και για τον ίδιο. Γιατί αν έπεφταν στα χέρια του τα ψηφοδέλτια των «μεγάλων (ναυτία) κομμάτων (αναγούλα)» θα πάθαινε σύγχυση ο φιλόσοφος και θα νόμιζε ότι πρόκειται για δραματικούς αγώνες. Για κωμωδία και για τραγωδία δηλαδή. Ούτως ή άλλως, οι περισσότεροι υποψήφιοι είναι ηθοποιοί...(στο επάγγελμα, γιατί και οι υπόλοιποι υποψήφιοι, ηθοποιοί είναι...).
Το ανησυχητικό είναι ότι ο μόνος που έχω ακούσει να λέει πέντε σωστές κουβέντες είναι ο Λεβέντης. Καλέ ο Βασίλης, ναι. Γραφικός ξεγραφικός, ό,τι έχει να πει το λέει. Ενώ οι «μεγάλοι» πού να τολμήσουν...Έτσι και ξετσουμίσει κάποιος και βγάλει κανένα άπλυτο βρακί στη φόρα, αρχίζουν και σκάνε οι διαγραφές και - όχι τίποτε άλλο - αλλά πάνε περίπατο και τα οφφίκια. Οπότε, σου λέει: «άσε. Καλό είναι το μαντρί. Έχω φαΐ και νερό...πού να τρέχω τώρα....»
Τεσπα, η ουσία είναι ότι στις 17 Σεπτεμβρίου, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, για μένα (που δεν έχω άκρες πράσινες και μπλε), δεν θα αλλάξει απολύτως τίποτα. Μα ΤΙΠΟΤΑ! Γι αυτό λοιπόν, και επειδή δεν με παίρνει να κάνω και κανένα πραξικόπημα, ας το απολαύσω το εργάκι από απόσταση...ακίνδυνα, ανεπαίσχυντα και ειρηνικά. Πολλοί μου λένε ότι «δεν είναι σωστό να μην ασκείς το πολύτιμο εκλογικό δικαίωμα...blah blah blah'. Αυτό που λέω εγώ είναι ότι ο πολιτικός ουσιαστικά βγαίνει και μου λέει: «είσαι μαλάκας». Ε, αφού θα με πει που θα με πει μαλάκα, να τον εξουσιοδοτήσω κιόλας να το κάνει???
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Το ίδιο έλεγα και πριν, αλλά πλεόν και μετά από αυτές τις τέσσερις μέρες καταστροφής, είμαι πιο εξοργισμένος από ποτέ με οποιονδήποτε διαθέτει πολιτικό αξίωμα. Παρακολούθησα το λόγο του πρωθυπουργού το Σ/Κ. Παρακολούθησα τις δηλώσεις του αρχηγού της αντιπολίτευσης και των κομμάτων της αριστεράς. Το αποτέλεσμα; Δεν ήξερα αν έπρεπε να βάλω τα γέλια ή τα κλάμματα. Ακόμα και τώρα τα ίδια ξύλινα λόγια, η ίδια προσπάθεια για πολιτικό όφελος και για κυνήγι εντυπώσεων. Μόνο ως αηδία μπορώ να περιγράψω το συναίσθημά μου αυτή τη στιγμή. Ανικανότητα και αλητεία μέχρι το τέλος. Από εμένα καληνύχτα, "κύριοι".
Χαίρομαι να ακούω όλο και περισσότερους γύρω μου να δηλώνουν ότι δεν θα ψηφίσουν! Κανέναν μαλάκα! Έτσι, να γινόμαστε πολλοί. Σκεφθηκα κάποια στιγμή να πάω και ρίξω στην κάλπη το φακελάκι άδειο. Αλλά όχι! Επέστρεψα τρέχοντας στην αρχική μου απόφαση...να μην κάνω τον κόπο να πάω να στηθώ στην ουρά για χάρη τους. Να πάνε να ψοφήσουν όλοι τους. Η περιφρόνησή μας είναι η πιο επιεικής αντιμετώπιση.
Post a Comment