Tuesday, October 30, 2007

Review? I mayo-r Ι may not.

Ήθελα λοιπόν να γράψω την άποψή μου για το τελευταίο δημιούργημα του συμπαθούς Matthew Vaughn και του λατρεμένου Neil Gaiman, το παραμυθένιο Stardust. Καθώς όμως
α) την Κυριακή δεν κατάφερα να το δω,
β) τη Δευτέρα δούλευα μέχρι τις 5:30 ξημερώματα Τρίτης και
γ) την Τρίτη δούλευα μέχρι τη 1:00 ξημερώματα Τετάρτης,
αποφάσισα ότι δεν θα το κάνω. Αντ' αυτού, θα γράψω την άποψή μου για αυτόν εδώ τον κουβά μαγιονέζα.


Ο κουβάς αυτός μαγιονέζα, όπως βλέπετε, δεν περιέχει τη μαγιονέζα που έχουμε όλοι μας συνηθίσει, με τη βελούδινη και κάπως γλυκερή γεύση και το ανεπαίσθητο after-taste του αυγού, που στο τραπέζι αποτελεί ιδανική συντροφιά σε διάφορα είδη του βασιλείου των θαλασσινών και ενίοτε κανενός hamburger, και που οι φίλοι μας οι Άγγλοι λατρεύουν να απλώνουν πάνω στις τηγανητές τους πατάτες.

Όχι, εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ξεχωριστή περίπτωση: Coleslaw Mayonnaise! Σε κουβά! Οι παλαιότεροι φαν του είδους θα θυμούνται το συγκεκριμένο δημιούργημα με την έντονη γεύση και μυρωδιά λάχανου από τις επιτυχημένες του εμφανίσεις δίπλα σε έναν άλλου είδους κουβά. Χα χα χα, άτιμα παιδιά, δεν εννοώ τέτοιον κουβά. Εννοώ κουβά γεμάτο με λαχταριστό Fried Chicken. That's right, boys and girls, η συμπαθής Ms. Coleslaw έχει πρωταγωνιστήσει ουκ ολίγες φορές στο πλευρό του αγαπητού Colonel, παρατάσσοντας το γευστικό της ταλέντο δίπλα στο διόλου ευκαταφρόνητο δικό του. Δε χρειάζεται να πούμε ότι το αποτέλεσμα είναι εκρηκτικό, καθώς η μεταξύ τους χημεία είναι αδιαμφισβήτητη. Ανήκουν στα ζευγάρια που το ταίριασμά τους θα μείνει αναλλοίωτο στη μνήμη και σημείο αναφοράς για όσα ακολουθήσουν.

Στα τεχνικά του θέματος, παρατηρούμε ότι ο κουβάς παρουσιάζεται εργονομικότατος καθώς διαθέτει το καλοσχεδιασμένο χερούλι μεταφοράς, κάτι που εγγυάται ενισχυμένο portability μα και replayability, καθώς εκείνες οι άδειες ώρες μέσα στο μετρό και στο λεωφορείο γεμίζουν τώρα με κάτι ουσιαστικό. Ο δε έξτρα χώρος που προσφέρεται χαρίζει αντοχή στο χρόνο την οποία στερούνται ανταγωνιστικά προϊόντα. Αν βρίσκω ένα μειονέκτημα, αυτό είναι το μάλλον τεμπέλικο και ανέμπνευστο design, το οποίο θα μπορούσε - και λαμβάνοντας υπ' όψιν τις μάλλον ανεβασμένες απαιτήσεις των καιρών μας, θα ώφειλε - να είναι πιο πρωτότυπο και πιο sexy, ειδικά από τη στιγμή που η αγορά έχει να προσφέρει αρκετά πιο ενδιαφέρουσες προτάσεις σε αυτό τον τομέα. Ως έχει, είναι μάλλον λειτουργικό παρά οτιδήποτε άλλο.

Συμπερασματικά, θα έλεγα ότι το συνιστώ στους απαιτητικούς οι οποίοι αναζητούν εργονομία και αποτελεσματικότητα και δεν τους νοιάζει τόσο πολύ η εμφάνιση/design. Με δυο λόγια, αν χρησιμοποιείτε Apple, αποφύγετε αυτό τον κουβά. Και πάρτε αληθινό υπολογιστή επιτέλους.

Καληνύχτα σας.

1 comment:

agg said...

Το Coleslaw έχει δύο σοβαρά μειονεκτήματα

α) στάζει (από σάντουιτς, σουβλάκια και κρέπες, πάνω σε ρούχα)

β) μυρίζει λάχανο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Επομένως η συσκευασία κουβάς (και η μυρωδιά της) μου προκαλεί τουλάχιστον δέος...μπορεί και αη-δέος...

Όσο για το ευφάνταστο της συσκευασίας, τολμώ να ομολογήσω ότι τις προάλλες ήρθα στο τσακ να αγοράσω μαγιονέζα Mayonito, σε συσκευασία ανθρωπάκι. Μετά όμως κατέφυγα στο παραδοσιακό και δοκιμασμένο βαζάκι, γιατί θυμήθηκα ότι ο Mayonito αν και συμπαθής, δεν χωράει στο ράφι του ψυγείου όπου βάζω τη μαγιονέζα.

Τόση ώρα προσπαθώ να θυμηθώ εάν έχω γράψει ποτέ κάτι πιο διασκεδαστικά ανούσιο...υποθέτω πώς όχι. Και αν το έχω κάνει θα πρέπει να χρονολογείται in the mists of time όταν έγραφα μαλακίες στο μάθημα για να περάσει η ώρα μέχρι να χτυπήσει το κουδούνι.

Και τώρα μεταξύ μας, περιμένω να περάσει η ώρα για να πάω σπιτάκι μου και να φάω κάτι με...μαγιονέζα!