Λοιπόν, όπως είδα προ ολίγου, η αγαπημένη μου παραλία στη Σάμο έλαβε μετά τιμών και τουμπανοκρουσιών τη δική της Γαλάζια Σημαία. Τουτέστιν, βραβεύθηκε για τις υπηρεσίες που προσφέρει στον λουόμενο. Ειλικρινά δεν ξέρω αν πρέπει να χαρώ ή να στενοχωρηθώ.
Πηγαίνω στη συγκεκριμένη παραλία από 4 ετών, από τότε δηλαδή που τριγύρω έβοσκαν δεινόσαυροι...Εντάξει, εννοώ από τότε που δεν είχε ούτε ξαπλώστρες ούτε ομπρέλες, ούτε δέντρα, ούτε μπαρ, εστιατόριο, πισίνα, κανό και ναυαγοσώστη. Και ήταν υπέροχα! Το νερό ήταν σα γαλάζιο υπεδιάφανο ζελέ, παγωμένο και πεντακάθαρο... σαν ρηχή πισίνα ήταν, αυτό το απαλό τιρκουάζ...και η παραλία σούπερ με λευκά στρογγυλά βότσαλα...
Το ίδιο υπέροχα ήταν και προ δεκαετίας και προ πενταετίας, όταν είχαν προστεθεί όλα τα ως ανωτέρω αξεσουάρ (ξαπλωστρο-πισινο-μπαρ-κλπ). Είμαι σαφώς κατά της οργανωμένης παραλίας, αλλά η συγκεκριμένη ήταν πραγματικά ιδανική. Πέρυσι όμως, ο ιδιοκτήτης του μέρους είχε τη φαεινή ιδέα να μεγαλώσει την παραλία προσθέτοντας (μη θαλασσινό) αμμοχάλικο. Το αποτέλεσμα ήταν ότι με το παραμικρό κύμα, το αμμοχάλικο ανακατευόταν με το νεράκι και η διάφανη θάλασσα γινόταν γιαούρτι. Έφαγα τεράστια πίκρα...η παραλία-πισίνα να γίνει παραλία-πισινός??? Για μια Γαλάζια Σημαία??? Έ όχι!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment